Geschiedenis

OCV de Spanvöggel werd opgericht in 1968.

Aanvankelijk waren er twee groepen bezig om een carnavalsvereniging in de wijk Zuid-Berghuizen op te richten. Dat waren zo maar een groep mensen uit de wijk en een groep van de voetbalvereniging Berghuizen. Deze twee groepen ontdekten dat ze met hetzelfde bezig waren en er werd besloten om samen te werken. Twee carnavalsverenigingen in één wijk dat vond men toen een beetje te veel van het goede, vooral in die tijd. Het doel van beide was hetzelfde, nl. het promoten van het carnaval in Berghuizen. In een vergadering van beide groepen werd op onafhankelijk terrein, dit was het café Karenbeld, aan de Enschedesestraat, besloten om samen verder te gaan. Deze vergadering werd bezocht door ± 24 mensen.

Meester Olde Kalter werd erbij gehaald om een passende naam voor de nieuw op te richten vereniging te bedenken. Zo is de naam Spanvöggel ontstaan, in gewoon Nederlands , “Nachtvlinder”. Bij Karenbeld werd een voorlopig bestuur gekozen, Jan Olde Kalter, Bertus Huttenhuis en Sjef Spit. Deze drie hadden de opdracht om alles goed op de rij te zetten en vooral de financiën goed te regelen, hetgeen in die tijd net als nu niet zo maar ging. Tevens werd besloten om te proberen een hele club mensen bij elkaar te brengen die de vereniging zouden moeten dragen. Dit lukte en men kon zich gaan opmaken voor de eerste festiviteiten.

Op 10 juli 1968 werd bij akte bevestigd en door notaris Gaalman opgemaakt, de officiële akte van de Spanvöggel. Toen waren M. Rorink, B. Huttenhuis, en G. Postma respectievelijk voorzitter, secretaris en penningmeester. De doelstelling zoals in deze akte staat omschreven is en was, het bevorderen van het vieren en in ere houden van de carnaval en het bevorderen van de gemeenschapszin, door het organiseren van festiviteiten.

In de begin jaren ging alles moeilijk vooral op het financiële vlak. Er moesten vaak optredens gedaan worden om alles draaiende te houden. Van elk lid werd dan ook gevraagd om aan alles mee te werken. Er werden diverse groepen geformeerd te weten de feestcommissie, de financiële commissie, de optocht commissie en de pers en propaganda commissie. Elke voorzitter van de commissie was ook lid van het bestuur. Ook was er een commissie voor de ouderen, die de ouderenmiddag verzorgden, welke in het begin druk bezocht werden. De ouderen werden in het 1e jaar persoonlijk benaderd met een onverwacht groot succes. Dit werd enkele jaren later abrupt door het bestuur opgeheven omdat deze middag zogenaamd te duur was, terwijl de commissie stad en land afstroopte om alles gratis binnen te halen.

Zoals al eerder vermeld werkte elk lid overal aan mee ook aan de wagenbouw in koude en kleine ruimtes. In die tijd gebeurde het ook dat de praalwagen tijdens de optocht een lekke band kreeg en uit de optocht werd gehaald, een andere keer brak de as van de markiezen wagen, het hele gevolg ging dus maar te voet verder. Later kon de wagenbouw bij de firma Tijdhof geschieden.

De gala’s werden in het begin hoofdzakelijk met eigen krachten gedaan en één vreemde artiest. Rita Corita trad zo een keer op met het liedje “Koffie, koffie”.

In 1981 werd door toedoen van Bertus van Urk het niet meer weg te denken gebeuren van Jeugd-Markies ingesteld. De eerste Jeugd-Markies Ivo Vrijkorte is nu een zeer gewaardeerd lid van de Raad van Elf.

Het kan verkeren.